مدل سازی جداسازی جیوه از پساب های واحدهای پتروشیمی توسط کربن فعال

جیوه یکی از سمی ترین آلاینده های محیط زیست می باشد و بدلیل استفاده فراوان در صنایع مختلف، جداسازی آن از پسابهای صنعتی اهمیت می یابد.مهمترین روشهای جداسازی جیوه، جذب سطحی، غشایی، تبادل یونی و رسوب دهی هستند. از این میان، جذب سطحی بدلیل استفاده گسترده از اهمیت ویژه ای برخوردار است که کربن فعال از موثر ترین و رایج ترین جاذبهای مورد استفاده در فرآیند جذب سطحی می باشد. در این پایان نامه مدل سازی بستر جذب با دو روش پراکندگی و مخازن پشت سر هم انجام شده است. گرچه هدف یافتن توافق بین مدل به دست آمده و جذب جیوه از پساب های واحدهای پترو شیمی بوده است، لکن علیرغم تلاش بسیار، توفیقی در کسب نتایج تجربی برای پساب های این واحد ها حاصل نگردید، لذا مدل با نتایج تجربی مربوط به تحقیق ho و همکاران در جداسازی جیوه از فاز گاز مقایسه گردید. نتایج حاصل از مدل سازی توافق خوبی با داده های تجربی ارایه شده در مقالات دارند. مقایسه نتایج ارجحیت ایزوترم freundlich بر ایزوترم langmuir برای سیستم مورد نظر نشان می دهد. تغییرات دمای بستر بدلیل کم بودن غلظت جیوه ورودی و همچنین جذب فیزیکی بسیار اندک است. پروفایل غلظت جیوه در طول بستر، برای فاز سیال و روی سطح کربن فعال، در زمانهای مختلف به شکلs می باشد. منحنی هایs شکل در نواحی نزدیکتر به ورودی بستر، فشرده تر و با شیب بیشتر در نقطه شروع می باشند. اثر ارتفاع بستر و ثوابت ایزوترم freundlich بر زمان شکست و راندمان بستر مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان دهنده افزایش زمان شکست با افزایش ارتفاع بستر، افزایش و افزایش است. همچنین راندمان بستر با افزایش ارتفاع بستر و کاهش ، افزایش می یابد، در حالی که تغییرات تاثیری بر راندمان بستر ندارد.